AYTAÇ TOGAY

Büyük Umutlar, 2001 yılında Mersin’den Ankara’ya taşınmamla başlayan süreçte 2006'da çekmeye başladığım ve zaman içinde görsel günlüğe dönüşen bir fotoğraf serisi. Günlükte yer alan her bir fotoğraf, kimi zaman huzuru, kimi zaman da kaosu barındırır. Bazen şehir hayatının arasında kaybolan anlar, bazen de bir odanın sessizliğindeki içsel yolculuklar bu günlüğün bir parçası olur. Fotoğraflar, anlık bir gözlemin derinliğini, her bir ayrıntının ardında yatan duygusal tonları ortaya koymaya çalışır. Büyük Umutlar, sadece şehrin değişimini değil, bir insanın zaman içinde değişen hayalleriyle birlikte yaşamı nasıl dönüştürdüğünü de gözler önüne serer.

Turgut Uyar’ın Geyikli Gece şiirinde olduğu gibi, yaşamın içinde yer alan "görünmeyen" anların peşinden gitmek, bu günlükte hep ön planda oldu. Şiirdeki melankolik atmosfer, bu şehrin ve umutlarımın içinde kaybolmuş o derin, bazen huzurlu, bazen de karmaşık anları hatırlatıyor. Şehirdeki her köşe, evdeki her bir ayrıntı, Uyar’ın şiirinde yer alan o "gizli gece"ye varmaya çalışan bir metafor. Ve bu serinin her fotoğrafı, o geceyi biraz daha aydınlatmak, o anlamı bir adım daha derinleştirmek gibi samimi bir çabanın görsel yansıması...

High Hopes is a photographic series that began in 2001 when I moved from Mersin to Ankara, and which evolved into a visual diary starting in 2006. Each photograph in this diary holds moments of tranquility, as well as chaos. Sometimes, it captures fleeting moments lost in the bustle of city life; other times, it reflects the inner journeys found in the silence of a room. These images attempt to uncover the depth of a fleeting observation, revealing the emotional tones hidden behind each detail. Büyük Umutlar not only explores the transformation of the city, but also illustrates how a person’s evolving dreams can reshape life itself over time.

Much like in Turgut Uyar’s poem "The Deer Night", the pursuit of those “invisible” moments in life takes center stage in this diary. The melancholic atmosphere of the poem evokes the deep, sometimes peaceful, sometimes complicated moments that have been lost within this city and my own hopes. Every corner of the city, every detail in my home, serves as a metaphor striving to reach that “hidden night” described in Uyar's poem. Each photograph in this series is a visual reflection of the heartfelt effort to shed more light on that night, to delve deeper into its meaning.